ik ben een geboren moeder. eentje in hart en nieren. mijn kinderen gaan voor alles. dat wil niet zeggen dat ze alles mogen. maar ik doe mijn best om goed voor ze te zorgen. dat ze zich veilig en vrij voelen en dat ze zich kunnen ontwikkelen tot een fijn mens. natuurlijk gaat niet alles goed en maak ik ook mijn fouten zoals elke moeder, maar het moederschap lijkt me redelijk goed af te gaan.
dat in duidelijke tegenstelling tot mijn huishouden. niet dat het hier een enorme zwijnenstal is. maar het is ook niet zoals sommige vrouwen dat hebben, die zijn super goed georganiseerd. het lijkt wel of hun huishouden vanzelf gaat. alsof hun vloeren vanzelf schoon worden en er nooit een oude krant ligt. met kinderen die altijd perfect gestreken kleren hebben. en op de een of andere manier overal tijd voor schijnen te hebben.
ik heb dat niet. het huishouden gaat bij mij alles behalve vanzelf. ik moet er moeite voor doen, ik zie het soms ook gewoon niet. ik heb mezelf echt vaste gewoontes aangeleerd, want zonder die gewoontes ben ik nergens. en zelfs als alles in het duigen valt en er lijkt niets meer te lukken, dan kan ik altijd nog terug vallen op mijn gewoontes. ik doe op woensdag mijn papierwerk, op donderdag boodschappen, op maandag en op vrijdag de grote (huishoudelijke) klussen in huis. ik maak elke avond de ontbijttafel klaar en elke morgen gaat er een was in de machine. dit zijn zo een paar van mijn regeltjes die me houvast geven. en het lukt echt niet altijd hoor. maar dan ga ik daarna gewoon verder waar ik op dat moment in mijn schema ben. ik laat me niet meer opfokken door perfectie wat me toch niet lukt. ik doe gewoon wat ik kan. en dat gaat de ene keer beter als de andere keer. het is alleen jammer dat er altijd visite lijkt te komen op de momenten dat het net even een chaos is. tja soms wilde ik dat ik een super huisvrouw was. en dat het me allemaal net zo vanzelf af gaat als het moederschap. mijn man is het niet met me eens. hij vind dat het heel goed gaat en dat ik eens moet kijken naar wat ik allemaal wel doe. en hij vind me bovenal een goede moeder. tja waar gaat het nou eigenlijk om...
Een wijze man heb je.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, een veilige thuishaven creeeren en je kinderen opvoeden tot fijne mensen is al een hele belangrijke taak.
Ook hier niet altijd een georganiseerd huis. Ik heb maar twee dagen in de week om het huis schoon te krijgen. En dat gaat dus niet. Of ik zou continue aan het poetsen moeten zijn. Daar leef ik niet voor. Dus bij ons een redelijk opgeruimd en gepoetst huis. Daar baal ik soms ook van, maar ik vind het belangrijker dat het opgeruimd in mijn hoofd en hart is, en niet in mijn huis.
Fijn om te lezen! Ik heb hier lange tijd echt strijd over gevoeld, dat ik thuis wil zijn bij de kinderen, dat ik die taak ook met overtuiging wil waarmaken, maar dat ik echt baal van het huishouden. Inmiddels kan ik het ook wel zo zien dat het voor de kinderen ook goed is, als het redelijk georganiseerd verloopt, dus mijn weerstand is wel minder geworden. Maar een perfecte huisvrouw zal ik nooit worden denk ik.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Corine
Zouden zo mijn woorden kunnen zijn. Ben een geboren moeder, maar het huishouden kan beter.
BeantwoordenVerwijderenIk heb ook bepaalde rituelen en daar probeer ik me goed aan te houden.
Ik werk ook nog eens 4 dagen in de week, dus af en toe is het zoeken naar wat extra tijd. Gelukkig een hele lieve man die op maandag vrij is en dan ook veel taken voor zijn rekening neemt. Heerlijk thuiskomen van je werk en kunnen aanschuiven aan tafel om te eten!
Ik heb een hele tijd tegen mezelf gezegd: kijk toch eens naar wat je wel allemaal klaarspeelt i.p.v. te blijven hangen in wat beter kan! Supermotto.
Achja, ik denk dat elke vrouw dat gevoel wel heeft (uitzonderingen daargelaten). Van mij hoeft het ook niet allemaal spic-en-span hoor, er mag ook geleefd worden hoor!
BeantwoordenVerwijderenEnne.. als je man trots op je is, dan mag je dat zelf zeker weten ook zijn!
Fijn om te lezen dat er meer vrouwen zijn die het huishouden niet op rolletjes hebben lopen (al mag ik niet klagen met om de week een ochtendje huishoudelijke hulp ;-)) Je kinderen kunnen later terug kijken op een fijne jeugd; belangrijker dan een huis wat altijd supernetjes is...
BeantwoordenVerwijderenFijne avond,
Miranda
Kinderen herinneren later hoe gezellig het thuis was en niet of het het huis opgeruimd was.
BeantwoordenVerwijderenJe bent een lieve moeder en je kinderen kunnen straks terugkijken op een fijne jeugd. En er moet ook geleefd worden, toch?
Liefs Frederique
'k Vin het hartstikke goed dat je zegt een geboren moeder te zijn, da's toch het allerbelangrijkste.
BeantwoordenVerwijderenEn ik heb nooit iemand horen beweren een geboren poetsvrouw te zijn. Het werk van een huisvrouw hebben we ons allemaal moeten aanleren.
Wees blij met jezelf dat komt je hele gezin ten goede
ik herken veel in je woorden!!! Zojuist zei ik nog tegen mijn man...dat het huis niet spik en span is vind ik soms wel jammer maar daar kan ik mee leven. Dat er iets is met onze jongste zoon op school is houdt mij pas echt bezig, daar ga ik voor door het vuur!!!Mijn man lachte alleen maar want hij vindt dat ik mij soms iets teveel zorgen maak om onze kuikens! En misschien is dat ook wel zo hoor maar ja...dat is ons oermoedergevoel!!!Groetjes, Petra
BeantwoordenVerwijderenIk heb ooit eens een spreuk gelezen bij iemand op de wc.
BeantwoordenVerwijderenMijn huis is schoon genoeg om gezond te zijn, en vies genoeg om gelukkig te zijn.
Dat vond ik een hele mooie spreuk.
Want als alles spik en span is , dan wordt er vaak niet echt geleefd in een huis.
Ik hou het allemaal aan kant, maar als je goed kijkt zul je altijd wel een stofje vinden.
Ik zou zeggen maak je niet druk.
Groeten Herma
ik kan me herrinneren van toen ik klein was hoe leuk ik het vond om saampjes met mijn moeder leuke dingen te doen,
BeantwoordenVerwijderen( doen we nu nog elke week haal ik ze op en hebben we mamadag , ze is nu 80 jaar ) en niet hoe schoon of vuil ons huis was, dat gaat langs je heen als kind, je mannetje heeft gelijk denk ik, leg de lat niet zo hoog en ga a.u.b. jezelf vergelijken met anderen, het leven is geen compititie, fijn weekend, liefs marion
Och ik riep ook altijd ,in de tijd dat ik 3 kinderen onder de 4 jaar had , waarom komen ze nou nooit een 's avonds om 8 uur als het hier wel opgeruimd is ,maar ze bleven terugkomen dus zal het ook wel gezellig geweest zijn.Ik denk dat we de lat voor ons zelf wel een te hoog leggen.
BeantwoordenVerwijderenMijn moeder was een echte poetsmiep en ik baalde er als kind van dat ze nooit eens tijd had om met ons te spelen. Wat kon mij het nu schelen als er stof lag of als het gras gemaaid moest worden?
BeantwoordenVerwijderenDaar probeer ik maar aan te denken als dochterlief weer vraagt of ik mee kom spelen en ik eigenlijk aan de strijk wil beginnen. Als het gewoon leefbaar schoon is, is het toch prima? EN als je man ook nog eens aangeeft dat ie trots is op je, nou, heerlijk toch?
bedankt voor alle fijne reacties. en wat leuk dat het bij jullie ook zo leeft.
BeantwoordenVerwijderengroetjes lieke