woensdag 23 maart 2011

auto en operatie

het was me mijn weekje wel...
afgelopen week hebben we eindelijk besloten een andere auto te kopen. onze was nog niet zo oud maar had al veel problemen gehad. werkelijk alles aan de auto was electronisch en door de uitvoering van de auto was het nagenoeg onmogelijk om aan gebruikte onderdelen te komen.
vandaar dat we besloten (na navraag bij de garage welke auto`s het minst kapot gaan) een wat oudere auto te kopen van een beter merk maar dan zonder alle electronische poes pas.
zaterdag kon ik hem ophalen. helaas zonder M want die zou dat weekend niet thuis komen. voordeel was dat ik de primeur had om er als eerste in te rijden.
die morgen had ik me niet kunnen bedenken hoe fijn het was om een auto te hebben waar je op kon rekenen. want zondag morgen moest ik onverwacht met onze dochter naar het ziekenhuis. ze had buikpijn, maar was verder vrolijk en er leek in eerste instantie dan ook niet veel aan de hand.
na wat onderzoeken bleek het haar blinde darm te zijn. en ookal zag ook dat er aanvankelijk nog niet zo ernstig uit, bleek het tijdens de operatie toch hoogst acuut te zijn. hij stond namelijk op knappen. (voor mensen die het niet weten: aan een geknapte ontstoken blinde darm kan je binnen een paar uur dood zijn)
de operatie duurde door wat complicaties een uur, waar het normaal met een kwartiertje gedaan is.
ook kreeg zij hierdoor veel meer narcose dan goed voor haar was. en ze werd na de operatie dan ook heel ziek. hoge koorts en heel heel veel braken en pijn. dit heeft al met al twee dagen geduurd voor ze weer een beetje opgknapt was.
gelukkig stonden vrienden en ouders gelijk klaar om me te helpen. want onze zoon was immers alleen thuis en M was in het buitenland. hij kwam pas twee en halve dag later thuis.
op zo een moment ben je blij dat je op zulke mensen kan bouwen. die gewoon belangenloos klaar staan.
met ons meisje gaat het inmiddels ook weer goed. al heb ik haar voor  het eerst in haar leventje opstandig en boos gezien. logisch na zoveel prikken, onderzoeken, pijn en misselijkheid.
ik zag ineens een heel klein kwetsbaar meisje dat tegelijkertijd groot en dapper was. en ik realliseerde mee maar weer eens hoeveel ik van mijn kinderen hou!
wachtend in de gang en terwijl je het kostbakje van je kind vasthoudt realliseer je je ineens dat er ook ouders zijn voor wie dit dagelijkse kost is. en waarvan het kind in het ziekenhuis ook heimwee heeft, net als onze dochter, maar die niet naar huis kunnen omdat ze chronisch ziek zijn.
gezonde kinderen is een groot goed. en ik hoop dat ik ook nog heeeeeeeel lang van mijn hummeltjes mag genieten.

13 opmerkingen:

  1. pffff jeetje wat zal jij je zorgen hebben gemaakt zegen dan zonder de steun van je man, vreselijk. En wat zielig voor je mopppie, ja aan je kinderen moet men niet komen hé. Gelukkig is ze dus al aan de betere hand en je bent er nog op tijd bijgeweest ook, moet je inderdaad maar niet teveel over nadenken.
    Beterschap nog verder, hoop dat ze snel weer helemaal opgeknapt is en ja wat een liefde kan je voor je kids hebben hé.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gosh, wat een narigheid voor je dochter. Van harte beterschap!!!!! en sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel veel beterschap! Wat heb je de woorden knap gevonden om je gevoel te omschrijven. Ik snap precies wat je hebt gevoeld.

    Fijn als je een vangnet om je heen hebt! Veel beterschap nog!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ach, ach wat vervelend allemaal. En dan óók nog zonder je man... Hopelijk knapt ze weer snel op!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hé, wat een verhaal zeg! Als er iets met je kinderen is voel je je ineens zo kwetsbaar hé?! Gelukkig dat jullie er op tijd bij waren, je moet er toch niet aandenken...
    Nou, beterschap hoor verder!

    Groetjes, Tineke

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh, wat naar!! En dan was je ook nog zonder je man! Voor hem natuurlijk ook akelig dat hij er op een afstand van horen moest. Gelukkig!! Dat ze er nog wel op tijd bij waren!
    Beterschap, hoor!!Hopelijk knapt ze gauw goed op!
    Groetjes, Corine

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Fijn dat het met je dochtertje weer wat beter gaat. Vertroetel haar maar een beetje.

    Heel veel sterkte.

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oei, wat fijn dat je op tijd bent.Fijn dat er mensen zijn die dan gelijk beschikbaar zijn he.
    Heel veel beterschap hoor.
    Groeten,
    Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een schrik!! Ruim een jaar geleden had mijn zoontje precies hetzelfde, alleen gelukkig niet zo'n langdurende operatie, maar bij hem knapte de blindedarm tijdens de operatie. Het idee achteraf dat je maar net op tijd bent geweest, daar heb ik nog maanden last van gehad.
    En wat fijn dat je zulke kanjers van mensen om je heen hebt die voor je klaar staan.
    Beterschap voor je dochter, en ook voor jou: even rustig aan om van de schrik bij te komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. He bah, wat ontzettend schrikken zeg voor jullie allemaal! Fijn dat het goed is afgelopen.. Gezond zijn is inderdaad het allergrootste goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. gho zeg, wat kun je veel meemaken in een korte tijd,
    en dan ook nog eens een van je hummels, ik wens jullie veel beterschap toe!

    lieve goetjes Harma

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Gelukkig dat ze weer goed opknapt! Als je kind ziek is voel je ineens weer die enorme kwetsbaarheid als moeder, dat als het met je kind niet goed het met jou ook niet goed gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Gelukkig dat het goed is gekomen met je dochter! Maar wat zullen jullie inderdaad geschrokken zijn! Wat een kwetsbaarheid inderdaad he...

    BeantwoordenVerwijderen